โรคเริมเมื่อเป็นแล้ว ถึงจะสามารถหายได้ภายใน 1-2 สัปดาห์ แต่ก็จะเป็นๆ หายๆ เรื้อรังเรื่อยไป เนื่องจากเชื้อแฝงตัวอยู่ และเมื่อร่างกายอ่อนแอ มีไข้ และเกิดความเครียด เริมก็จะกลับมาเป็นอีกตรงตำแหน่งเดิมหรือใกล้เคียงบริเวณที่เคยเป็น ซึ่งปัจจัยเสี่ยงโรคเริมมีหลายปัจจัยด้วยกัน ทั้งติดต่อจากการสัมผัสและการติดต่อทางเพศสัมพันธ์ มีดังนี้
ปัจจัยเสี่ยงโรคเริม
ปัจจัยเสี่ยงโรคเริมข้อแรกคือการจูบและการหอมแก้ม การจูบกันก็จะติดเชื้อจากน้ำลาย รวมทั้งมีแผลเป็นตุ่มที่ริมฝีปากด้วย และเมื่อมีรอยถลอกที่ผิวหนังการหอมแก้มก็สามารถติดต่อได้เช่นกัน
โอกาสติดเชื้อโรคเริมได้ง่ายอีกทางหนึ่งก็คือ การใช้สิ่งของร่วมกันกับผู้ที่เป็นเริม
ผู้ที่คลุกคลีอยู่ใกล้ชิดกัน เช่น สามีภรรยา คนในครอบครัว และเด็กเล็กในโรงเรียนที่มีโอกาสติดเชื้อได้ง่าย
ปัจจัยเสี่ยงโรคเริมอีกข้อที่เสี่ยงมากคือการมีเพศสัมพันโดยไม่ใส่ถุงยางอนามัยป้องกันโรค ซึ่งผู้ที่เป็นเริมและคู่นอนที่เป็นเริมบริเวณอวัยวะเพศ ทั้งที่กำลังเป็นหรือเพิ่งหายก็มีโอกาสที่จะแพร่เชื้อได้ทั้งคู่
ดังนั้นจึงไม่ควรละเลยการใช้ถุงยางอนามัย เพราะนอกจากจะช่วยป้องกันการติดต่อและการแพร่เชื้อของโรคเริมแล้ว ยังสามารถป้องกันคุณจากโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่นๆได้อีกด้วย
เมื่อมีการร่วมเพศทางปากหรือทำออรัลเซ็กส์ ผู้ที่เป็นเริมบริเวณปากก็สามารถแพร่เชื้อไปสู่อีกคนทำให้เกิดเริมอวัยวะเพศ ทวารหนักได้
ปัจจัยเสี่ยงโรคเริมที่เกิดจากการแนบชิดแบบเนื้อแนบเนื้อ หมายถึงว่าแม้ไม่ได้มีการสอดใส่ ไม่ได้มีการหลั่ง แต่เมื่อผิวหนังเกิดการสัมผัสหรือเสียดสีกัน หากมีผู้ใดผู้หนึ่งที่เป็นโรคเริมมีตุ่มแผล ก็สามารถแพร่เชื้อและติดต่อกันได้
การสัมผัสโดยตรงกับผู้ที่เป็นโรคเริม ซึ่งอาจแสดงอาการหรือไม่แสดงอาการก็ได้ผ่านการสัมผัสกับแผลติดเชื้อผ่านทางรอยถลอกตามผิวหนัง รวมทั้งมือที่สัมผัสแผลติดเชื้อแล้วป้ายเข้าตาก็จะทำให้ติดเชื้อที่ตาได้
การติดเชื้อเริมในเด็กแรกคลอด ในระยะแรกถ้ามารดามีเชื้อเริมอยู่ในช่องคลอด เด็กที่คลอดผ่านทางช่องคลอดมีโอกาสติดเชื้อได้ร้อยละ 40-60 ส่วนใหญ่การติดเชื้อจะเป็นชนิดแพร่กระจายและมีอัตราสูง
แต่การศึกษาในระยะหลังพบว่า โอกาสติดเชื้อในเด็กมีน้อย เนื่องจากทารกมี Neutralising antibody ที่ได้จากมารดาช่วยป้องกันการติดเชื้อได้ในกรณีที่มารดาเคยติดเชื้อเริมแล้ว
ดังนั้นเมื่อถึงระยะเวลาใกล้คลอด ถ้าแพทย์พบว่ามารดามีแผลเริมที่อวัยวะเพศ ก็จะทำการผ่าตัดให้เด็กคลอดทางหน้าท้อง
ปัยจัยเสี่ยงโรคเริม ข้อสุดท้ายคือ การติดเชื้อเริมจากการใช้เซ็กศ์ทอยหรืออุปกรณ์สำหรับใช้ในการมีเพศสัมพันธ์ แม้ว่าจะเป็นอุปกรณ์หรือของใช้ส่วนตัวก็ตามก็ยังสามารถทำให้ติดเชื้อโรคได้หากไม่รักษาความสะอาดให้ดี บางรายนำไปใช้กับคู่นอนหรือคนรักมีการใช้ทางทวารหนักและทางอวัยวะเพศก็เป็นปัจจัยที่ทำให้ติดเชื้อเริมได้
ปัจจัยเสี่ยงโรคเริมทุกข้อที่กล่าวมาข้างต้นนั้น เป็นปัจจัยที่ผู้เป็นเริมควรหลีกเลี่ยงให้ได้เพื่อไม่ให้เกิดการแพร่เชื้อโรคต่อกันไปสู่คนรอบข้าง ถึงแม้จะเป็นโรคที่ไม่ได้มีเพียงการติดต่อผ่านการมีเพศสัมพันธ์อย่างที่คนส่วนใหญ่รับรู้ แต่การสัมผัสผ่านผิวหนังหรือร่างกายภายนอกหรือการใช้สิ่งของร่วมกันก็สามารถนำไปสู่การติดเชื้อหรือทำให้โรคเริมกลับมาเป็นซ้ำได้ ดังนั้นจึงควรหลีกเลี่ยงปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้อย่างระมัดระวังนะคะ
บทความที่น่าสนใจ
สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม
Hot Line 081-562-7722 กดโทรออก
เรียบเรียงโดย อินทัชเมดิแคร์คลินิกเวชกรรม
แก้ไขล่าสุด : 17/08/2023
